İnsanların birbiriyle olan dil alışkanlıklarının aslında kültürlerin aynası olduğunu gösteren bir araştırma gerçekleştirildi. Bir istatistik şirketinin oluşturduğu "Türkiye'nin Seslenme Haritası" adındaki bu çalışma, Türkiye'nin dört bir yanındaki farklı seslenme şekillerini ortaya koydu ve Türk dilinin zenginliği ile yöresel ağız farklılıklarını harita üzerinde görselleştirdi.
Türkiye, her bir köşesi ve ilin kendine has olan birbirinden farklı ağızları ve dil alışkanlıkları ile bilinen bir ülkedir. Dilimizdeki bu ağız farklılıklarının incelenmesi ve haritalandırılması hedefi ile başlayan bu araştırma, oldukça şaşırtıcı sonuçlarla karsimiza çıkmıştır.
Bu kapsamlı araştırmanın sonucunda Türkiye'nin farklı bölgelerinde yaşayan insanların birbirlerine hangi hitap şekilleri ile seslendiği tespit edildi. Ankara'daki "La bebe", Hakkari'de duyulan "Bremın" ya da Konya'da sıkça karşılaşılan "Ortağım" gibi deyimlere ek olarak Şanlıurfa'da "Keke" hitabı dikkat çekerken, Türkiye'nin birçok farklı noktasında da kendine özgü şekillerde seslendirme alışkanlıkları bulunmaktadır.
Örnekleme yapacak olursak Antalya'da "Bilader", Aydın'da "Napık Durun", Manisa'da "Devrem", Samsun'da "Gadaşım", Ordu'da "Finduğum", Kütahya'da "Gülüm", Yozgat'ta "Neşalsin", Uşak'ta "Bizim Oğlan", Çorum'da "Göbel" ve Sivas'ta "Gülüü" kullanımları tespit edilmiştir. Bu çağrışımlar, Türkiye'nin geniş kültürel çeşitliliğinin ve ağız farklılıklarının güzel bir örneklemesi niteliğindedir.
Sonuç olarak, Türkiye'nin seslenme haritası, ülkemizin zengin kültür ve dil çeşitliliğini bir kez daha bizlere gösteriyor. Her bir hitap tarzı, kendi şehrinin kültürel kimliğini ve sosyo-dilbilimsel zenginliğini yansıtır. Bu çalışma, Türk dilinin bu geniş zenginliklerini ve yöresel ağız farklılıklarını keşfetmek isteyenler için önemli bir başvuru kaynağı olmuştur.
